“We moeten nog uit eten” verzucht de man, als ik mijn to-dolijst voor de kerstvakantie maak. Er staat al heel veel op het lijstje. Behangen bijvoorbeeld. En kamers opruimen. En bij de oude buurman op de koffie. En een kerststol bakken. Maar uit eten, dat moet inderdaad ook.
We gaan elk jaar uit eten, in de kerstvakantie. Met zijn tweetjes. En dan kijken we terug, eventjes maar, en we bespreken hoe het jaar ons bevallen is. Wat de dieptepunten waren. En waar we van genoten. Wat ons het meest is bijgebleven. Waar we van geleerd hebben.
Ik heb veel om naar om te kijken, 2013 was een vol jaar. Zorg om familie, afscheid van een werkkring, een val met gevolgen, een afgeronde opleiding, veel mooie nieuwe en oude mensen, een eigen uitvaart. Zoveel geleerd, zoveel gezien, zoveel ervaren. Dankbaar ben ik, ook al was het soms erg heftig.
En dan kijken we samen vooruit. Wat ga ik doen dit jaar? Wat wil ik bereiken als moeder, als collega, als vrouw, als vriendin. Wie wil ik worden? Maar ook: wat ga ik doen? Welke nieuwe dingen wil ik leren, waarin wil ik me bekwamen, welke mensen wil ik ontmoeten. En we dagen elkaar uit zo concreet mogelijk te worden. Want hoe concreter, hoe beter!
Bij het dessert zijn de plannen gemaakt en de wensen hardop uitgesproken. We heffen het glas en richten de blik op 2014. En ik heb er zin in!
Wat ga jij doen, dit jaar?